Een klein gedicht.
Er was eens een meisje die in Wellington woonde voor klein tijdje.
18000 kilometer ver van haar 'thuis' huis.
Maar (Narhea?); Wat is thuis?
In eencafé dronk dit meisje een kopje koffie.
Terwijl ze koffie dronkbegon aan een nieuw boek.
Haar telefoon piepte, het teken dat ze naar haar afspraak moest.
Ze wou haar boek dicht slaan maar.. had geen boekenlegger.
Haastig pakte ze een kaart uit een rek.
Dekaart had een tekstje op zich.
Hettekstjewas een gedicht.
Het gedicht was het antwoord.
Home
- Jenny Bornhold -
What you think
about. Where
you come from.
Leave from.
Home. Where
the heart beats
hardest. It
becomes a
small room
in your head.
You visit
often. They always
let you in.
-----------------------------------------------------------------------------------------
PS. mijn specefiek stage gerelateerde berichten zijn vanaf heden te lezen op
deacademie voor drama site, slechts een enkele klik op de volgende link brengt je er:
http://www.academievoordrama.nl/studenten-buitenland/studenten-buitenland.htm
Liefs.
Reacties
Reacties
Een heel fijn gedichtje!!
En een lief kusje voor jou!
Wauw!!
Schoonheid en geluk vinden jou op de meest onverwachte momenten, dit kan niets dan goeds betekenen lieve Chris. Ik heb je verhalen tot nu toe niet heel constant kunnen lezen door mijn eigen (iets minder maar soms ook zeer) spectaculaire avonturen. Maar ik mis je en denk vaak aan je. Het is fijn te lezen dat alles zo goed gaat en dat je ook de rust vind om te genieten. Ik ga nu nog je laatste verhaal lezen, dan ben ik weer helemaal bij. Hoop snel weer wat nieuws te lezen en ik ga je zeker bellen op de mooie dag dat jij jarig bent, ook aan de andere kant van de wereld! Ik hoop dat ik dan op een genustige tijd bel, haha! Even goed rekenen. Tot snel kleine hippie x
Beautifull, as always.
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}