Thuis. (2) is waar je hart woont.

Recenties van een waanzinnig wervelende week:

Equus:
http://www.theatreview.org.nz/reviews/review.php?id=3393

The Misanthrope:
http://www.theatreview.org.nz/reviews/review.php?id=3394

Daarbij passend is dit woord: TROTS.
Zo trots.

Gister met een bergje tranen deze eerste twee voorstellingen afgesloten.
Woensdag opening van de derde. Die ook prachtig zal zijn.

De lentezon heeft (eindelijk) de overhand genomen op de wolken, bikini op dakterras op deze zeldzaam vrije ochtend.
Een risico dat je neemt.
Als je besluit je vertrouwde thuis drie maanden lang in te ruilen voor een plek aan de andere kant van de wereld.
Gemis. Missen.
Eerst het missen van kaas en veilig.
Maar nu (te) snel, het missen van hier.
Prachtige stad, land, mensen, hippie's en koffie.

Feestjes met roze bunnysuits en gouden boxers, zwangere mannen en ravioli.
Met regelmaat tegen bekenden opbotsen in het wild.
2 uur durende tekst van Moliere, buikpijn van het lachen.
2,5 uur ontluikend drama op een kale vloer, wat al allermooist prachtig was knalde gisteren het theater uit.
Niet te stoppenstromende tranen.
En houden van.
Deze stad vol van kleuren en geurende bloemen, zon en alles kan.
Kleine wereld, jonge cultuur, veel nieuw veel oordeelloos.
De stad draagt mij, ik laat me dragen.

Ik wil wel 'vakantie', reizen (hoogstwaarschijnlijk met ben op zuid eiland, joepie!!) en suus, wijn en vrijheid. Maar ik ben geheel en al bereidt om daarna weer terug naar 'huis' te gaan, dit huis hier dan welteverstaan.
Dit huis dat stiekem als thuis bij mij binnengeslopen is.
Niet weggaan.
Niet terug de winter in.
Niet al dit moois voor wie weet wanneer ooit weer achterlaten.

Thuiskomen, zusje, vrienden, pappa en mamma, ja, natuurlijk, zo veel verlangen.
Maar makkelijk, nee.
Dat is natuurlijk ook maar goed,
een open hart leeft op pieken en dalen.
En godzijdank is dit een piek. PIEK.

Nog eventjes pieken en genieten.

Met een dubbel gevoel verdriet en veel zin zeg ik nu dus echt:
Tot heel snel,
veel liefs,
KUS.

Reacties

Reacties

Diede

Wat vliegt de tijd toch lieve chris, blijf genieten! xx

Nienke

Hee! Daar zal je 'm hebben, een traan in mijn oog.. mooi hoor Chris..

Kine

Bijna alweer, onvoorstelbaar.
Ik droomde vanacht over je! Ik zwom rond het zuid-eiland van Nieuw-Zeeland, een eiland wat zo klein was dat auto's uit de bocht vlogen en in het water kukelde als ze de bocht om moesten. En terwijl ik in het water zwom smste ik je (ja, met mijn supersonische watervaste telefoon...) dat ik in Nieuw-Zeeland was, en dat ik je wilde knuffelen!

Helaas zullen we nooit (zeg nooit nooit) knuffelen in Nieuw-Zeeland, wél in Utrecht. En daar ben ik ook al best tevreden mee.
Geniet van de laatste weken lief, je hebt dit allemaal zo verdiend!
Liefs.

Nananananaaaa

wauw chris! die foto's en die natuur zijn zoo jij! Wat moet dat idd fijn zijn, kleine Heidi. Veel liefs vanuit koude saaie grauwe utrecht Xx

Karin, jeweetwelmamavanlisa

Dag lieve Chris,

Dag lieve Chris! Ik heb je berichten net allemaal met veel aandacht gelezen. Jij schrijft prachtig, en nam mij helemaal mee in jouw nieuwe wereld. Mooie ervaringen, af en toe ook gemis en verdriet, maar vooral heel bijzonder. Ik denk veel aan je.Blijf genieten en jezelf!

Veel liefs van Karin

sterre

jaaa!! Je bent bijna terug, wat fijn! En dubbel ook! Geniet er nog eventjes van lief. tot snel. Kus

zuiderbuur Jelle

Niks zo heerlijk om een tijdje van huis te zijn!
Neem al die ervaringen maar mee om met een open blik weer Nederland binnen te stappen.
Welkom terug snoezepoes!

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!