Mijn eerste week in Nieuw Zeeland voorbij.
Mijn eerste dag morgen, op weg naar alleen.
Mijn laatste dag in Auckland bij veilig.
Mijn eerste keer twaalf uur in de trein.

Een goede eerste week gehad, volgegoten met nu al herinneringen vantoen.

'Toen ik mijn eigen inventieve city hikes ontwierp, twee uur durende wandelingen door de stad die mogelijk maken dat mijn billen binnen een maand in een Sloggy commercial passen. (En die niets maar dan ook niets met verdwalen te maken hebben.)'

'Toen ik naar Romeo&Julia gaan,in regie van Willem Wassenaar, met wiesamen ga werken in Wellington. Endat ik daar toen erg van onder de indruk was, wat me beangstigde want nu zal ik dan wel nooitaan alle verwachtingen kunnen voldoen!'

'Toen ik de dag daarna koffie dronk met dezelfde Willem Wassenaar en hij een erg fijne man bleek te zijn, aardig en grappig maar ook haarscherp en direct. Iemand om heel erg veel van te leren. (en dat ik me toen realiseerde dat dat toch immers was waarom ik deze stage ging lopen.)'

'Toen ik mee uit werd genomen door Shane, een echte Nieuw Zeelandse motormuisman/jongen, die mij stormachtige kusten van Muriwai Beach liet zien en mij vervolgens mee uit eten nam naar de Sky Tower. (Ja, dat is een toren in de lucht. 190 meter hoog om precies te zijn.) Toen ik dat een hele ervaring vond en me nog verwender voelde dan ik al deed.'

'Toen ik de Ferry nam naar Waiheke Island, waar ik de bus nam naar 'Rocky Bay and Regional Park', om daar vervolgens te verdwalen, de weg weer terug te vinden, een lift te krijgen (lift+levensverhaal, deze man denkt veel aan zijn eerste vrouw 'monica', die uit Duitsland komt, met wie hij in Frankrijk gewoond heeft, toen het leven nog goed was. Zij woont nu ook op Waiheke Island, hij ziet haar regelmatig, strikt zakelijk maar haar huidige man mag het toch maar liever niet weten. Hij zit in 'real estate', maar de zaken lopen niet zo goed, hierdoor is hij ook aangekomen en denkt hij na over een 'detox program'. Zijn kinderen wonen in Christchurch, 1100km verderop, daar zou hij graag meer tijd aan besteden. Gelukkig is zijn broer recentelijk overleden, wat de familie weer dichter bij elkaar heeft gebracht..... enzovoorts).'
langs de plaatselijke vineyards (die slechts veertig minuten om waren, wat voor mij enige zorgen maar ook prachtige uitzichten met zich mee bracht) en uiteindelijk weer terug naar de haven.'

'Toen ik naar de voorpremiere van de film 'Killers' ging, waar Sue ('Suus' zit schijnbaar vol met klanken die ze hier niet uit kunnen spreken) en ik hardop moesten lachen maar we wel bijna bevroren vanwege over enthousiaste airco.'

En toen ik alweer mijn laatste dag hier had, die tevens de eerste dag rust was. Waarin ik mijn tas inpakte, mijn plakboek vulde,
dit verhaal schreef en mij klaar maak voor weer een vervolg van eersten en toens.

Love you and kisses for all.